Uprowadzona - Lucy Christopher

Aly.

Ta historia mogła się przydarzyć każdej dziewczynie. Tak, tobie też. Lotnisko. Oczekiwanie na przygodę. Przystojniak, który proponuje ci kawą. A po chwili jesteś na końcu świata, zdana na łaskę i niełaskę porywacza.
Czy przetrwasz?
Czy wrócisz do swojego życia?
A co będzie, jeżeli się zakochasz?

Moja recenzja : "Uprowadzona" jest debiutancką powieścią Lucy Christopher, młodej australijskiej pisarki. Długo wahałam się, nim w końcu po nią sięgnęłam. Odrzucała mnie przede wszystkim okładka, opis również nie był dla mnie zbytnio zachęcający. Ostatecznie poleciło mi ją kilka osób oraz pani z biblioteki, więc skusiłam się i tak oto wpadła ona w moje ręce.
Poznajemy tutaj historię Gemmy, zwykłej szesnastoletniej dziewczyny. Na lotnisku w Bangkoku kłóci się z rodzicami i idzie na kawę by ochłonąć. I wtedy nadchodzi moment, który znacząco wpływa na jej życie. Spotyka tam wysokiego, niebieskookiego przystojnego faceta, który płaci za jej napój. Po krótkiej rozmowie zaczyna jednak źle się czuć, po czym mdleje.
Budzi się w miejscu, którego nigdy wcześniej nie widziała.
„- Gdzie jestem? (…)
- Jesteś tutaj – powiedziałeś. – Jesteś bezpieczna.”
W miejscu w którym przebywają, dziewczyna zdana jest jedynie na swojego porywacza, ponieważ w pobliżu nie ma żadnej cywilizacji. Początkowo jest przerażona, później dochodzi do tego również złość i frustracja, które motywują ją do licznych prób ucieczki. Oprócz negatywnych emocji skierowanych do Tylera, z czasem pojawiają się również te pozytywne.
Powieść porusza tematy dość kontrowersyjne, takie jak porwanie. Mamy wyjątkowo dokładny wgląd w myśli i emocje głównej bohaterki, ponieważ całość napisana jest dość nietypowo - w formie listu, który dziewczyna adresuje do swojego porywacza. Zaskakująca jest przede wszystkim jego objętość. Pierwszy raz spotkałam się z czymś podobnym, acz muszę przyznać że jest to ciekawe.
Już na pierwszej stronie mamy okazję przeczytać pochwałę od odkrywcy Harrego Pottera, z którą muszę się w stu procentach zgodzić. Styl autorki jest lekki i niesamowicie wciągający.
Postacie są niesamowicie złożone, mają swoje wady oraz zalety. Z pewnością nie można określić ich mianem nudnych czy też schematycznych.
Oprócz kontrowersyjnych tematów o których wspomniałam wcześniej, w powieści jest również wspomniany syndrom sztokholmski - czyli przypadłość, na którą często cierpią ofiary porwań. Czy uczucie, którym Gemma obdarzyła Tylera było tylko owym syndromem? A może czymś więcej? Osobiście skłaniałabym się bardziej ku drugiej opcji.
Pierwszy raz widząc okładkę, poczułam zniechęcenie. Zarys twarzy dziewczyny, motyle, kajdanki oraz klucz z sercem - wszystkie te elementy przywodzą na myśl raczej pamiętnik zakochanej nastolatki, niż porywającą opowieść jaką jest "Uprowadzona".
Cała historia jest porywająca i dość niezwykła. Po przeczytaniu długo byłam pod jej wpływem i myślę, że wrócę do niej jeszcze nie raz.
Zakończenie nie jest jednoznaczne, przedstawione nam zostają różne możliwości zakończenia.
Myślę, że "Uprowadzoną" mogę z czystym sumieniem polecić czytelnikom w każdym wieku. Z niecierpliwością wyczekuję również kolejnych dzieł autorki.
„Opowiedziałeś mi keidyś o roślinach [...] które czekają na deszcz, [...] że będą czekać latami, jeśli będzie trzeba, że prawie umrą, zanim znów urosną. Ale jeśli tylko spadną pierwsze krople wody [...] znów będą miały szansę. Pewnego dnia [...] wrócisz, beze mnie, i znów poczujesz deszcz. I tym razem wyrośniesz prosto do słońca. Wiem, że tak się stanie.”

Gość

Nie czytałam, ale chyba oglądałam film nakręcony na jej podstawie. Zamierzam przeczytać

Shine.

Nastoletnia Gemma wraz z rodzicami wybiera się na wakacje do Wietnamu. Na lotnisku spotyka przystojnego mężczyznę, który stawia jej kawę. Jest tak urzeczona jego urodą, że nie odmawia, siada z nim do stolika i zaczyna pogawędkę. Nie zauważa, kiedy mężczyzna wsypuje jej do napoju narkotyk. Od tej pory jest zdana tylko na jego łaskę i niełaskę.
Porywacz odurza ją jeszcze mocniejszym narkotykiem i zabiera do Australii. Na pustkowie.
Zaczyna się jej życie na pustyni. Po okresie buntu próbuje zrozumieć mężczyznę, który ją uprowadził.
Z czasem jej nienawiść przemienia się w zrozumienie. Co będzie dalej? Czy się zakocha? Czy wróci do prawdziwego świata? Pełnego ludzi, życia i otaczającego ją zewsząd hałasu? Czu uda jej się uwolnić?

- Ludzie kochają to, do czego są przyzwyczajeni.
- Nie. - Pokręciłeś głową. - Ludzie powinni kochać to, co potrzebuje miłości. W ten sposób mogą to uratować.

Uprowadzona jest debiutancką powieścią Lucy Christopher, australijskiej pisarki.
Nie wahałam się przed sięgnięciem po książkę.Tematyka, którą lubię, same pozytywne opinie, czego chcieć więcej?

Główna bohaterka, Gemma, jest nastolatką. Nastolatką taką jak my, trochę zbuntowaną, lubiąca zaszaleć, ot co. Skoro jest taka jak każda z nas, dlaczego to właśnie ją porywacz obrał sobie za cel?
Obserwował ją od sześciu lat. Dlaczego ją? Mało dziewcząt wokół? Równie pięknych, a może nawet piękniejszych? Czemu Gemma?
Możemy ją poznać bardzo dobrze. Dowiadujemy się co myśli, co czuje, kiedy zostaje uprowadzona. Cały czas jesteśmy na bieżąco z jej emocjami.
Dowiadujemy się też co nieco o Tylerze, porywaczu Gemmy. Jakie miał dzieciństwo, co czuje wobec dziewczyny, którą porwał, co go do tego skłoniło.

Pamiętam też przebudzenie. I upał. Szarpał mnie za gardło, próbował nie dać mi odetchnąć. Chciałam znowu stracić przytomność. I jeszcze ból... mdłości.

Książka jest listem. Listem Gemmy do Tylera. Opisuje w nim wszystko co czuła, kiedy była z nim na pustkowiu, kiedy szła karmić kury, kiedy polowali na wielbłąda, kiedy obserwowała grę świateł na jego ciele.
Powieść pisana jest językiem lekkim, przystępnym i łatwym w odbiorze. Spotykamy się z narracją pierwszoosobową, która nadaje książce charakter. Jest prywatna, intymna... piękna.

W fabułę wciągnęłam się od pierwszych stron. Zdanie zamieszczone na okładce - Ta książka porwała dziewczyny na całym świecie - tak było w moim przypadku. Dałam całkowicie ponieść się historii Gemmy. Historii, która zmusza nas do refleksji, przemyśleń. Zmusza nas do zatrzymania się na chwilę i zastanowienia nad tym co jest w życiu tak naprawdę ważne, co powinno znajdować się na początku naszej życiowej hierarchii.

Książkę zdecydowanie polecam. Polecam każdemu! Powieść warta uwagi, warta tego, by zatrzymać się na chwilę i pomyśleć nad swoim życiem.
Bardzo cieszę się z tego, że miałam okazję przeczytać tę książkę, oraz, że mam ją w swoim prywatnym zbiorze.

Gość

Widziałam ją kiedyś w Empiku. Zerknęłam na tylną okładkę by przeczytać opis a tam napisane: "Zacznij czytać na stronie 20. Podobało Ci się...?".
Hornie! Muszę przeczytać na wakacjach :>

Gość

Całkiem ciekawa Wink

	Forum www.worldforteens.fora.pl Strona Główna -> Zrecenzuj książkę	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1